ਹਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਦੇਹੁ ਪਿਆਰੇ ॥ हरि हरि अमृत नामु देहु पिआरे ॥ Har har amriṫ naam ḋéh pi▫aaré. O my Beloved Lord, Har, Har, please bless me with Your Ambrosial Name. ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ सारग महला ४ ॥ Saarag mėhlaa 4. Saarang, Fourth Mehl: ਜੋ ਜਨ ਦੀਨ ਭਏ ਗੁਰ ਆਗੈ ਤਿਨ ਕੇ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥ जो जन दीन भए गुर आगै तिन के दूख निवारे ॥ Jo jan ḋeen bʰa▫é gur aagæ ṫin ké ḋookʰ nivaaré. Those humble beings who become meek before the Guru-their pains are taken away. ਜਿਨ ਊਪਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਤਿਨ ਕੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ जिन ऊपरि गुरमुखि मनु मानिआ तिन के काज सवारे ॥१॥ रहाउ ॥ Jin oopar gurmukʰ man maani▫aa ṫin ké kaaj savaaré. ||1|| rahaa▫o. Those whose minds are pleased to be Gurmukh - the Lord completes their projects. ||1||Pause|| ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ अनदिनु भगति करहि गुर आगै गुर कै सबदि सवारे ॥१॥ An▫ḋin bʰagaṫ karahi gur aagæ gur kæ sabaḋ savaaré. ||1|| Night and day, they perform devotional worship services to the Guru; they are embellished with the Word of the Guru’s Shabad. ||1|| ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਗਾਵਹਿ ਰਸੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥ हिरदै नामु अमृत रसु रसना रसु गावहि रसु बीचारे ॥ Hirḋæ naam amriṫ ras rasnaa ras gaavahi ras beechaaré. Within their hearts is the ambrosial essence of the Naam, the Name of the Lord; they savor this essence, sing the praises of this essence, and contemplate this essence. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਰਸੁ ਚੀਨੑਿਆ ਓਇ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖ ਦੁਆਰੇ ॥੨॥ गुर परसादि अमृत रसु चीन्हिआ ओइ पावहि मोख दुआरे ॥२॥ Gur parsaaḋ amriṫ ras cheenĥi▫aa o▫é paavahi mokʰ ḋu▫aaré. ||2|| By Guru’s Grace, they are aware of this ambrosial essence; they find the Gate of Salvation. ||2|| ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਅਚਲੁ ਅਚਲਾ ਮਤਿ ਜਿਸੁ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥ सतिगुरु पुरखु अचलु अचला मति जिसु द्रिड़ता नामु अधारे ॥ Saṫgur purakʰ achal achlaa maṫ jis ḋariṛ▫ṫaa naam aḋʰaaré. The True is the Primal Being, Unmoving and Unchanging. One who takes the Support of the Naam, the Name of the Lord - his intellect becomes focused and steady. ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਦੇਵਉ ਅਪੁਨਾ ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰੇ ॥੩॥ तिसु आगै जीउ देवउ अपुना हउ सतिगुर कै बलिहारे ॥३॥ Ṫis aagæ jee▫o ḋéva▫o apunaa ha▫o saṫgur kæ balihaaré. ||3|| I offer my soul to Him; I am a sacrifice to my True Guru. ||3|| ਮਨਮੁਖ ਭ੍ਰਮਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੇ ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨ ਗੁਬਾਰੇ ॥ मनमुख भ्रमि दूजै भाइ लागे अंतरि अगिआन गुबारे ॥ Manmukʰ bʰaram ḋoojæ bʰaa▫é laagé anṫar agi▫aan gubaaré. The self-willed Manmukhs are stuck in doubt and attached to duality; the darkness of spiritual ignorance is within them. ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵੈ ਨਾ ਉਰਵਾਰਿ ਨ ਪਾਰੇ ॥੪॥ सतिगुरु दाता नदरि न आवै ना उरवारि न पारे ॥४॥ Saṫgur ḋaaṫaa naḋar na aavæ naa urvaar na paaré. ||4|| They do not see the True Guru, the Giver; they are not on this shore, or the other. ||4|| ਸਰਬੇ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿਆ ਸੁਆਮੀ ਸਰਬ ਕਲਾ ਕਲ ਧਾਰੇ ॥ सरबे घटि घटि रविआ सुआमी सरब कला कल धारे ॥ Sarbé gʰat gʰat ravi▫aa su▫aamee sarab kalaa kal ḋʰaaré. Our Lord and Master is permeating and pervading each and every heart; He is supremely Potent to exercise His Might. ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਹਤ ਹੈ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥੫॥੩॥ नानकु दासनि दासु कहत है करि किरपा लेहु उबारे ॥५॥३॥ Naanak ḋaasan ḋaas kahaṫ hæ kar kirpaa lého ubaaré. ||5||3|| Nanak, the slave of His slaves, says, please, be merciful and save me! ||5||3||