ਮੇਰੀ ਪਟੀਆ ਲਿਖਹੁ ਹਰਿ ਗੋਵਿੰਦ ਗੋਪਾਲਾ ॥ मेरी पटीआ लिखहु हरि गोविंद गोपाला ॥ Merī patī▫ā likẖahu har govinḏ gopālā. Upon my writing tablet, I write the Name of the Lord, the Lord of the Universe, the Lord of the World. ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ भैरउ महला ३ ॥ Bẖairo mėhlā 3. Bhairao, Third Mehl: ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥ सतिगुरु करे मेरी प्रतिपाला ॥ Saṯgur kare merī parṯipālā. The True Guru nurtures and sustains me. ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਾ ॥੧॥ हरि सुखदाता मेरै नाला ॥१॥ Har sukẖ▫ḏāṯa merai nālā. ||1|| The Lord, the Giver of peace, is always with me. ||1|| ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਾਥੇ ਜਮ ਜਾਲਾ ॥ दूजै भाइ फाथे जम जाला ॥ Ḏūjai bẖā▫e fāthe jam jālā. In the love of duality, the mortals are caught in the noose of the Messenger of Death. ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ॥ गुर उपदेसि प्रहिलादु हरि उचरै ॥ Gur upḏes par▫hilāḏ har ucẖrai. Following his Guru's instructions, Prahlaad chanted the Lord's Name; ਸਾਸਨਾ ਤੇ ਬਾਲਕੁ ਗਮੁ ਨ ਕਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ सासना ते बालकु गमु न करै ॥१॥ रहाउ ॥ Sāsnā ṯe bālak gam na karai. ||1|| rahā▫o. he was a child, but he was not afraid when his teacher yelled at him. ||1||Pause|| ਮਾਤਾ ਉਪਦੇਸੈ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਪਿਆਰੇ ॥ माता उपदेसै प्रहिलाद पिआरे ॥ Māṯā upḏesai par▫hilāḏ pi▫āre. Prahlaad's mother gave her beloved son some advice: ਪੁਤ੍ਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਛੋਡਹੁ ਜੀਉ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥ पुत्र राम नामु छोडहु जीउ लेहु उबारे ॥ Puṯar rām nām cẖẖodahu jī▫o leho ubāre. My son, you must abandon the Lord's Name, and save your life! ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਕਹੈ ਸੁਨਹੁ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥ प्रहिलादु कहै सुनहु मेरी माइ ॥ Par▫hilāḏ kahai sunhu merī mā▫e. Prahlaad said: "Listen, O my mother; ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨ ਛੋਡਾ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥੨॥ राम नामु न छोडा गुरि दीआ बुझाइ ॥२॥ Rām nām na cẖẖodā gur ḏī▫ā bujẖā▫e. ||2|| I shall never give up the Lord's Name. My Guru has taught me this."||2|| ਸੰਡਾ ਮਰਕਾ ਸਭਿ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ॥ संडा मरका सभि जाइ पुकारे ॥ Sandā markā sabẖ jā▫e pukāre. Sandaa and Markaa, his teachers, went to his father the king, and complained: ਦੁਸਟ ਸਭਾ ਮਹਿ ਮੰਤ੍ਰੁ ਪਕਾਇਆ ॥ दुसट सभा महि मंत्रु पकाइआ ॥ Ḏusat sabẖā mėh manṯar pakā▫i▫ā. In the court of the wicked king, a plan was hatched. ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਕਾ ਰਾਖਾ ਹੋਇ ਰਘੁਰਾਇਆ ॥੩॥ प्रहलाद का राखा होइ रघुराइआ ॥३॥ Parahlāḏ kā rākẖā ho▫e ragẖurā▫i▫ā. ||3|| God is the Savior of Prahlaad. ||3|| ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਆਪਿ ਵਿਗੜਿਆ ਸਭਿ ਚਾਟੜੇ ਵਿਗਾੜੇ ॥ प्रहिलादु आपि विगड़िआ सभि चाटड़े विगाड़े ॥ Par▫hilāḏ āp vigṛi▫ā sabẖ cẖātṛe vigāṛe. Prahlaad himself has gone astray, and he leads all the other pupils astray. ਹਾਥਿ ਖੜਗੁ ਕਰਿ ਧਾਇਆ ਅਤਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥ हाथि खड़गु करि धाइआ अति अहंकारि ॥ Hāth kẖaṛag kar ḏẖā▫i▫ā aṯ ahaʼnkār. With sword in hand, and with great egotistical pride, Prahlaad's father ran up to him. ਹਰਿ ਤੇਰਾ ਕਹਾ ਤੁਝੁ ਲਏ ਉਬਾਰਿ ॥ हरि तेरा कहा तुझु लए उबारि ॥ Har ṯerā kahā ṯujẖ la▫e ubār. Where is your Lord, who will save you? ਖਿਨ ਮਹਿ ਭੈਆਨ ਰੂਪੁ ਨਿਕਸਿਆ ਥੰਮ੍ਹ੍ਹ ਉਪਾੜਿ ॥ खिन महि भैआन रूपु निकसिआ थम्ह उपाड़ि ॥ Kẖin mėh bẖai▫ān rūp niksi▫ā thamĥ upāṛ. In an instant, the Lord appeared in a dreadful form, and shattered the pillar. ਹਰਣਾਖਸੁ ਨਖੀ ਬਿਦਾਰਿਆ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਲੀਆ ਉਬਾਰਿ ॥੪॥ हरणाखसु नखी बिदारिआ प्रहलादु लीआ उबारि ॥४॥ Harṇākẖas nakẖī biḏāri▫ā parahlāḏ lī▫ā ubār. ||4|| Harnaakhash was torn apart by His claws, and Prahlaad was saved. ||4|| ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ॥ संत जना के हरि जीउ कारज सवारे ॥ Sanṯ janā ke har jī▫o kāraj savāre. The Dear Lord completes the tasks of the Saints. ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਜਨ ਕੇ ਇਕੀਹ ਕੁਲ ਉਧਾਰੇ ॥ प्रहलाद जन के इकीह कुल उधारे ॥ Parahlāḏ jan ke ikīh kul uḏẖāre. He saved twenty-one generations of Prahlaad's descendents. ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੇ ॥ गुर कै सबदि हउमै बिखु मारे ॥ Gur kai sabaḏ ha▫umai bikẖ māre. Through the Word of the Guru's Shabad, the poison of egotism is neutralized. ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਸੰਤ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੫॥੧੦॥੨੦॥ नानक राम नामि संत निसतारे ॥५॥१०॥२०॥ Nānak rām nām sanṯ nisṯāre. ||5||10||20|| O Nanak, through the Name of the Lord, the Saints are emancipated. ||5||10||20|| ਆਪੇ ਦੈਤ ਲਾਇ ਦਿਤੇ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਉ ਆਪੇ ਰਾਖਾ ਸੋਈ ॥ आपे दैत लाइ दिते संत जना कउ आपे राखा सोई ॥ Āpe ḏaiṯ lā▫e ḏiṯe sanṯ janā ka▫o āpe rākẖā so▫ī. The Lord Himself makes demons pursue the Saints, and He Himself saves them.