ਤਾਰਾ ਚੜਿਆ ਲੰਮਾ ਕਿਉ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਆ ਰਾਮ ॥ तारा चड़िआ लंमा किउ नदरि निहालिआ राम ॥ Ṫaaraa chaṛi▫aa lammaa ki▫o naḋar nihaali▫aa raam. The meteor shoots across the sky. How can it be seen with the eyes? ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ तुखारी महला १ ॥ Ṫukʰaaree mėhlaa 1. Tukhaari, First Mehl: ਸੇਵਕ ਪੂਰ ਕਰੰਮਾ ਸਤਿਗੁਰਿ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਲਿਆ ਰਾਮ ॥ सेवक पूर करंमा सतिगुरि सबदि दिखालिआ राम ॥ Sévak poor karammaa saṫgur sabaḋ ḋikʰaali▫aa raam. The True Guru reveals the Word of the Shabad to His servant who has such perfect karma. ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਦਿਖਾਲਿਆ ਸਚੁ ਸਮਾਲਿਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਦੇਖਿ ਬੀਚਾਰਿਆ ॥ गुर सबदि दिखालिआ सचु समालिआ अहिनिसि देखि बीचारिआ ॥ Gur sabaḋ ḋikʰaali▫aa sach samaali▫aa ahinis ḋékʰ beechaari▫aa. The Guru reveals the Shabad; dwelling on the True Lord, day and night, he beholds and reflects on God. ਧਾਵਤ ਪੰਚ ਰਹੇ ਘਰੁ ਜਾਣਿਆ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਖੁ ਮਾਰਿਆ ॥ धावत पंच रहे घरु जाणिआ कामु क्रोधु बिखु मारिआ ॥ Ḋʰaavaṫ panch rahé gʰar jaaṇi▫aa kaam kroḋʰ bikʰ maari▫aa. The five restless desires are restrained, and he knows the home of his own heart. He conquers sexual desire, anger and corruption. ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਭਈ ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਚੀਨੇ ਰਾਮ ਕਰੰਮਾ ॥ अंतरि जोति भई गुर साखी चीने राम करंमा ॥ Anṫar joṫ bʰa▫ee gur saakʰee cheené raam karammaa. His inner being is illuminated by the Guru’s Teachings; He beholds the Lord’s play of karma. ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਤੀਣੇ ਤਾਰਾ ਚੜਿਆ ਲੰਮਾ ॥੧॥ नानक हउमै मारि पतीणे तारा चड़िआ लंमा ॥१॥ Naanak ha▫umæ maar paṫeeṇé ṫaaraa chaṛi▫aa lammaa. ||1|| O Nanak! Killing his ego, he is satisfied; the meteor has shot across the sky. ||1|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗਿ ਰਹੇ ਚੂਕੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥ गुरमुखि जागि रहे चूकी अभिमानी राम ॥ Gurmukʰ jaag rahé chookee abʰimaanee raam. The Gurmukhs remain awake and aware; their egotistical pride is eradicated. ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ਸਾਚਿ ਸਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥ अनदिनु भोरु भइआ साचि समानी राम ॥ An▫ḋin bʰor bʰa▫i▫aa saach samaanee raam. Night and day, it is dawn for them; they merge in the True Lord. ਸਾਚਿ ਸਮਾਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਭਾਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਬਤੁ ਜਾਗੇ ॥ साचि समानी गुरमुखि मनि भानी गुरमुखि साबतु जागे ॥ Saach samaanee gurmukʰ man bʰaanee gurmukʰ saabaṫ jaagé. The Gurmukhs are merged in the True Lord; they are pleasing to His Mind. The Gurmukhs are intact, safe and sound, awake and awake. ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥ साचु नामु अमृतु गुरि दीआ हरि चरनी लिव लागे ॥ Saach naam amriṫ gur ḋee▫aa har charnee liv laagé. The Guru blesses them with the Ambrosial Nectar of the True Name; they are lovingly attuned to the Lord’s Feet. ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਮਨਮੁਖਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥ प्रगटी जोति जोति महि जाता मनमुखि भरमि भुलाणी ॥ Pargatee joṫ joṫ mėh jaaṫaa manmukʰ bʰaram bʰulaaṇee. The Divine Light is revealed, and in that Light, they achieve realization; the self-willed Manmukhs wander in doubt and confusion. ਨਾਨਕ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੨॥ नानक भोरु भइआ मनु मानिआ जागत रैणि विहाणी ॥२॥ Naanak bʰor bʰa▫i▫aa man maani▫aa jaagaṫ ræṇ vihaaṇee. ||2|| O Nanak! When the dawn breaks, their minds are satisfied; they pass their life-night awake and aware. ||2|| ਅਉਗਣ ਵੀਸਰਿਆ ਗੁਣੀ ਘਰੁ ਕੀਆ ਰਾਮ ॥ अउगण वीसरिआ गुणी घरु कीआ राम ॥ A▫ugaṇ veesri▫aa guṇee gʰar kee▫aa raam. Forgetting faults and demerits, virtue and merit enter one’s home. ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ਰਾਮ ॥ एको रवि रहिआ अवरु न बीआ राम ॥ Éko rav rahi▫aa avar na bee▫aa raam. The One Lord is permeating everywhere; there is no other at all. ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥ रवि रहिआ सोई अवरु न कोई मन ही ते मनु मानिआ ॥ Rav rahi▫aa so▫ee avar na ko▫ee man hee ṫé man maani▫aa. He is All-pervading; there is no other. The mind comes to believe, from the mind. ਜਿਨਿ ਜਲ ਥਲ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਘਟੁ ਘਟੁ ਥਾਪਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਨਿਆ ॥ जिनि जल थल त्रिभवण घटु घटु थापिआ सो प्रभु गुरमुखि जानिआ ॥ Jin jal ṫʰal ṫaribʰavaṇ gʰat gʰat ṫʰaapi▫aa so parabʰ gurmukʰ jaani▫aa. The One who established the water, the land, the three worlds, each and every heart - that God is known by the Gurmukh. ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਅਪਾਰਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮੇਟਿ ਸਮਾਈ ॥ करण कारण समरथ अपारा त्रिबिधि मेटि समाई ॥ Karaṇ kaaraṇ samraṫʰ apaaraa ṫaribaḋʰ mét samaa▫ee. The Infinite, All-powerful Lord is the Creator, the Cause of all causes; erasing the three-phased Maya, we merge in Him. ਨਾਨਕ ਅਵਗਣ ਗੁਣਹ ਸਮਾਣੇ ਐਸੀ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਈ ॥੩॥ नानक अवगण गुणह समाणे ऐसी गुरमति पाई ॥३॥ Naanak avgaṇ guṇah samaaṇé æsee gurmaṫ paa▫ee. ||3|| O Nanak! Then, demerits are dissolved by merits; such are the Guru’s Teachings. ||3|| ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਚੂਕਾ ਭੋਲਾ ਰਾਮ ॥ आवण जाण रहे चूका भोला राम ॥ Aavaṇ jaaṇ rahé chookaa bʰolaa raam. My coming and going in reincarnation have ended; doubt and hesitation are gone. ਜੋਤੀ ਅੰਦਰਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਆਪੈ ॥ जोती अंदरि जोति समाणी आपु पछाता आपै ॥ Joṫee anḋar joṫ samaaṇee aap pachʰaaṫaa aapæ. My might merges into the Light; I realize and understand my own self. ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲੇ ਸਾਚਾ ਚੋਲਾ ਰਾਮ ॥ हउमै मारि मिले साचा चोला राम ॥ Ha▫umæ maar milé saachaa cholaa raam. Conquering my ego, I have met the True Lord, and now I wear the robe of Truth. ਹਉਮੈ ਗੁਰਿ ਖੋਈ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ਚੂਕੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੈ ॥ हउमै गुरि खोई परगटु होई चूके सोग संतापै ॥ Ha▫umæ gur kʰo▫ee pargat ho▫ee chooké sog sanṫaapæ. The Guru has rid me of egotism; my sorrow and suffering are dispelled. ਪੇਈਅੜੈ ਘਰਿ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣੀ ਸਾਹੁਰੜੈ ਪਿਰ ਭਾਣੀ ॥ पेईअड़ै घरि सबदि पतीणी साहुरड़ै पिर भाणी ॥ Pé▫ee▫aṛæ gʰar sabaḋ paṫeeṇee saahurṛæ pir bʰaaṇee. In this world of my parents’ home, I am satisfied with the Shabad; at my in-laws’ home, in the world beyond, I shall be pleasing to my Husband Lord. ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਚੂਕੀ ਕਾਣਿ ਲੋਕਾਣੀ ॥੪॥੩॥ नानक सतिगुरि मेलि मिलाई चूकी काणि लोकाणी ॥४॥३॥ Naanak saṫgur mél milaa▫ee chookee kaaṇ lokaaṇee. ||4||3|| O Nanak! The True Guru has united me in His Union; my dependence on people has ended. ||4||3||