ਤਖਤਿ ਰਾਜਾ ਸੋ ਬਹੈ ਜਿ ਤਖਤੈ ਲਾਇਕ ਹੋਈ ॥ तखति राजा सो बहै जि तखतै लाइक होई ॥ Ṫakʰaṫ raajaa so bahæ jė ṫakʰ▫ṫæ laa▫ik ho▫ee. That king sits upon the throne, who is worthy of that throne. ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਚੁ ਰਾਜੇ ਸੇਈ ॥ जिनी सचु पछाणिआ सचु राजे सेई ॥ Jinee sach pachʰaaṇi▫aa sach raajé sé▫ee. Those who realize the True Lord, they alone are the true kings. ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ Pa▫oṛee. Pauree: ਏਹਿ ਭੂਪਤਿ ਰਾਜੇ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥ एहि भूपति राजे न आखीअहि दूजै भाइ दुखु होई ॥ Éhi bʰoopaṫ raajé na aakʰee▫ahi ḋoojæ bʰaa▫é ḋukʰ ho▫ee. These mere earthly rulers are not called kings; in the love of duality, they suffer. ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਜਾਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਈ ॥ कीता किआ सालाहीऐ जिसु जादे बिलम न होई ॥ Keeṫaa ki▫aa salaahee▫æ jis jaaḋé bilam na ho▫ee. Why should someone praise someone else who is also created? They depart in no time at all. ਨਿਹਚਲੁ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੁ ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਈ ॥੬॥ निहचलु सचा एकु है गुरमुखि बूझै सु निहचलु होई ॥६॥ Nihchal sachaa ék hæ gurmukʰ boojʰæ so nihchal ho▫ee. ||6|| The One True Lord is eternal and imperishable. One who, as Gurmukh, understands becomes eternal as well. ||6||