ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ मारू महला ३ ॥ Maaroo mėhlaa 3. Maaroo, Third Mehl: ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਹੁਕਮਿ ਸਭ ਸਾਜੀ ॥ आपे स्रिसटि हुकमि सभ साजी ॥ Aapé sarisat hukam sabʰ saajee. He Himself fashioned the Universe, through the Hukam of His Command. ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪਿ ਨਿਵਾਜੀ ॥ आपे थापि उथापि निवाजी ॥ Aapé ṫʰaap uṫʰaap nivaajee. He Himself establishes and disestablishes, and embellishes with grace. ਆਪੇ ਨਿਆਉ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧॥ आपे निआउ करे सभु साचा साचे साचि मिलाइदा ॥१॥ Aapé ni▫aa▫o karé sabʰ saachaa saaché saach milaa▫iḋaa. ||1|| The True Lord Himself administers all justice; through Truth, we merge in the True Lord. ||1|| ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਆਕਾਰਾ ॥ काइआ कोटु है आकारा ॥ Kaa▫i▫aa kot hæ aakaaraa. The body takes the form of a fortress. ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥ माइआ मोहु पसरिआ पासारा ॥ Maa▫i▫aa moh pasri▫aa paasaaraa. Emotional attachment to Maya has expanded throughout its expanse. ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਸਮੈ ਕੀ ਢੇਰੀ ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲਾਇਦਾ ॥੨॥ बिनु सबदै भसमै की ढेरी खेहू खेह रलाइदा ॥२॥ Bin sabḋæ bʰasmæ kee dʰéree kʰéhoo kʰéh ralaa▫iḋaa. ||2|| Without the Word of the Shabad, the body is reduced to a pile of ashes; in the end, dust mingles with dust. ||2|| ਕਾਇਆ ਕੰਚਨ ਕੋਟੁ ਅਪਾਰਾ ॥ काइआ कंचन कोटु अपारा ॥ Kaa▫i▫aa kanchan kot apaaraa. The body is the infinite fortress of gold; ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਰਵਿਆ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥ जिसु विचि रविआ सबदु अपारा ॥ Jis vich ravi▫aa sabaḋ apaaraa. it is permeated by the Infinite Word of the Shabad. ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥ गुरमुखि गावै सदा गुण साचे मिलि प्रीतम सुखु पाइदा ॥३॥ Gurmukʰ gaavæ saḋaa guṇ saaché mil pareeṫam sukʰ paa▫iḋaa. ||3|| The Gurmukh sings the Glorious Praises of the True Lord forever; meeting his Beloved, he finds peace. ||3|| ਕਾਇਆ ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ॥ काइआ हरि मंदरु हरि आपि सवारे ॥ Kaa▫i▫aa har manḋar har aap savaaré. The body is the temple of the Lord; the Lord Himself embellishes it. ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵਸੈ ਮੁਰਾਰੇ ॥ तिसु विचि हरि जीउ वसै मुरारे ॥ Ṫis vich har jee▫o vasæ muraaré. The Dear Lord dwells within it. ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਣਜਨਿ ਵਾਪਾਰੀ ਨਦਰੀ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੪॥ गुर कै सबदि वणजनि वापारी नदरी आपि मिलाइदा ॥४॥ Gur kæ sabaḋ vaṇjan vaapaaree naḋree aap milaa▫iḋaa. ||4|| Through the Word of the Guru’s Shabad, the merchants trade, and in His Grace, the Lord merges them with Himself. ||4|| ਸੋ ਸੂਚਾ ਜਿ ਕਰੋਧੁ ਨਿਵਾਰੇ ॥ सो सूचा जि करोधु निवारे ॥ So soochaa jė karoḋʰ nivaaré. He alone is pure, who eradicates anger. ਸਬਦੇ ਬੂਝੈ ਆਪੁ ਸਵਾਰੇ ॥ सबदे बूझै आपु सवारे ॥ Sabḋé boojʰæ aap savaaré. He realizes the Shabad, and reforms himself. ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਦਾ ॥੫॥ आपे करे कराए करता आपे मंनि वसाइदा ॥५॥ Aapé karé karaa▫é karṫaa aapé man vasaa▫iḋaa. ||5|| The Creator Himself acts, and inspires all to act; He Himself abides in the mind. ||5|| ਨਿਰਮਲ ਭਗਤਿ ਹੈ ਨਿਰਾਲੀ ॥ निरमल भगति है निराली ॥ Nirmal bʰagaṫ hæ niraalee. Pure and unique is devotional worship. ਮਨੁ ਤਨੁ ਧੋਵਹਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥ मनु तनु धोवहि सबदि वीचारी ॥ Man ṫan ḋʰovėh sabaḋ veechaaree. The mind and body are washed clean, contemplating the Shabad. ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਭਗਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੬॥ अनदिनु सदा रहै रंगि राता करि किरपा भगति कराइदा ॥६॥ An▫ḋin saḋaa rahæ rang raaṫaa kar kirpaa bʰagaṫ karaa▫iḋaa. ||6|| One who remains forever imbued with His Love, night and day - in His Mercy, the Lord inspires him to perform devotional worship. ||6|| ਇਸੁ ਮਨ ਮੰਦਰ ਮਹਿ ਮਨੂਆ ਧਾਵੈ ॥ इसु मन मंदर महि मनूआ धावै ॥ Is man manḋar mėh manoo▫aa ḋʰaavæ. In this temple of the mind, the mind wanders around. ਸੁਖੁ ਪਲਰਿ ਤਿਆਗਿ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥ सुखु पलरि तिआगि महा दुखु पावै ॥ Sukʰ palar ṫi▫aag mahaa ḋukʰ paavæ. Discarding joy like straw, it suffers in terrible pain. ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਖੇਲੁ ਕਰਾਇਦਾ ॥੭॥ बिनु सतिगुर भेटे ठउर न पावै आपे खेलु कराइदा ॥७॥ Bin saṫgur bʰété tʰa▫ur na paavæ aapé kʰél karaa▫iḋaa. ||7|| Without meeting the True Guru, it finds no place of rest; He Himself has staged this play. ||7|| ਆਪਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪਿ ਵੀਚਾਰੀ ॥ आपि अपर्मपरु आपि वीचारी ॥ Aap aprampar aap veechaaree. He Himself is infinite; He contemplates Himself. ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥ आपे मेले करणी सारी ॥ Aapé mélé karṇee saaree. He Himself bestows Union through actions of excellence. ਕਿਆ ਕੋ ਕਾਰ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੮॥ किआ को कार करे वेचारा आपे बखसि मिलाइदा ॥८॥ Ki▫aa ko kaar karé véchaaraa aapé bakʰas milaa▫iḋaa. ||8|| What can the poor creatures do? Granting forgiveness, He unites them with Himself. ||8|| ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਪੂਰਾ ॥ आपे सतिगुरु मेले पूरा ॥ Aapé saṫgur mélé pooraa. The Perfect Lord Himself unites them with the True Guru. ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ॥ सचै सबदि महाबल सूरा ॥ Sachæ sabaḋ mahaabal sooraa. Through the True Word of the Shabad, he makes them brave spiritual heroes. ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਸਚੇ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੯॥ आपे मेले दे वडिआई सचे सिउ चितु लाइदा ॥९॥ Aapé mélé ḋé vadi▫aa▫ee saché si▫o chiṫ laa▫iḋaa. ||9|| Uniting them with Himself, He bestows glorious greatness; He inspires them to focus their consciousness on the True Lord. ||9|| ਘਰ ਹੀ ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥ घर ही अंदरि साचा सोई ॥ Gʰar hee anḋar saachaa so▫ee. The True Lord is deep within the heart. ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥ गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥ Gurmukʰ virlaa boojʰæ ko▫ee. How rare are those who, as Gurmukh, realize this. ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦਾ ॥੧੦॥ नामु निधानु वसिआ घट अंतरि रसना नामु धिआइदा ॥१०॥ Naam niḋʰaan vasi▫aa gʰat anṫar rasnaa naam ḋʰi▫aa▫iḋaa. ||10|| The treasure of the Naam abides deep within their hearts; they meditate on the Naam with their tongues. ||10|| ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਅੰਤਰੁ ਨਹੀ ਭਾਲੇ ॥ दिसंतरु भवै अंतरु नही भाले ॥ Disanṫar bʰavæ anṫar nahee bʰaalé. He wanders through foreign lands, but does not look within himself. ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥ माइआ मोहि बधा जमकाले ॥ Maa▫i▫aa mohi baḋʰaa jamkaalé. Attached to Maya, he is bound and gagged by the Messenger of Death. ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਕਬਹੂ ਨ ਤੂਟੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥ जम की फासी कबहू न तूटै दूजै भाइ भरमाइदा ॥११॥ Jam kee faasee kabhoo na ṫootæ ḋoojæ bʰaa▫é bʰarmaa▫iḋaa. ||11|| The noose of death around his neck will never be untied; in the love of duality, he wanders in reincarnation. ||11|| ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਹੋਰੁ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥ जपु तपु संजमु होरु कोई नाही ॥ Jap ṫap sanjam hor ko▫ee naahee. There is no real chanting, meditation, penance or self-control, ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਹੀ ॥ जब लगु गुर का सबदु न कमाही ॥ Jab lag gur kaa sabaḋ na kamaahee. as long as one does not live to the Word of the Guru’s Shabad. ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਿਆ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਸਚੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੨॥ गुर कै सबदि मिलिआ सचु पाइआ सचे सचि समाइदा ॥१२॥ Gur kæ sabaḋ mili▫aa sach paa▫i▫aa saché sach samaa▫iḋaa. ||12|| Accepting the Word of the Guru’s Shabad, one obtains Truth; through Truth, one merges in the True Lord. ||12|| ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਸਬਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥ काम करोधु सबल संसारा ॥ Kaam karoḋʰ sabal sansaaraa. Sexual desire and anger are very powerful in the world. ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਹਿ ਸਭੁ ਦੁਖ ਕਾ ਪਸਾਰਾ ॥ बहु करम कमावहि सभु दुख का पसारा ॥ Baho karam kamaavėh sabʰ ḋukʰ kaa pasaaraa. They lead to all sorts of actions, but these only add to all the pain. ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥ सतिगुर सेवहि से सुखु पावहि सचै सबदि मिलाइदा ॥१३॥ Saṫgur sévėh sé sukʰ paavahi sachæ sabaḋ milaa▫iḋaa. ||13|| Those who serve the True Guru find peace; they are united with the True Shabad. ||13|| ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਹੈ ਬੈਸੰਤਰੁ ॥ पउणु पाणी है बैसंतरु ॥ Pa▫uṇ paaṇee hæ bæsanṫar. Air, water and fire make up the body. ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਰਿ ॥ माइआ मोहु वरतै सभ अंतरि ॥ Maa▫i▫aa moh varṫæ sabʰ anṫar. Emotional attachment to Maya rules deep within all. ਜਿਨਿ ਕੀਤੇ ਜਾ ਤਿਸੈ ਪਛਾਣਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੧੪॥ जिनि कीते जा तिसै पछाणहि माइआ मोहु चुकाइदा ॥१४॥ Jin keeṫé jaa ṫisæ pachʰaaṇėh maa▫i▫aa moh chukaa▫iḋaa. ||14|| When one realizes the One who created him, emotional attachment to Maya is dispelled. ||14|| ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਗਰਬਿ ਵਿਆਪੇ ॥ इकि माइआ मोहि गरबि विआपे ॥ Ik maa▫i▫aa mohi garab vi▫aapé. Some are engrossed in emotional attachment to Maya and pride. ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਰਹੇ ਹੈ ਆਪੇ ॥ हउमै होइ रहे है आपे ॥ Ha▫umæ ho▫é rahé hæ aapé. They are self-conceited and egotistical. ਜਮਕਾਲੈ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੧੫॥ जमकालै की खबरि न पाई अंति गइआ पछुताइदा ॥१५॥ Jamkaalæ kee kʰabar na paa▫ee anṫ ga▫i▫aa pachʰuṫaa▫iḋaa. ||15|| They never think about the Messenger of Death; in the end, they leave, regretting and repenting. ||15|| ਜਿਨਿ ਉਪਾਏ ਸੋ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥ जिनि उपाए सो बिधि जाणै ॥ Jin upaa▫é so biḋʰ jaaṇæ. He alone knows the Way, who created it. ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਵੈ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥ गुरमुखि देवै सबदु पछाणै ॥ Gurmukʰ ḋévæ sabaḋ pachʰaaṇæ. The Gurmukh, who is blessed with the Shabad, realizes Him. ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੨॥੧੬॥ नानक दासु कहै बेनंती सचि नामि चितु लाइदा ॥१६॥२॥१६॥ Naanak ḋaas kahæ bénanṫee sach naam chiṫ laa▫iḋaa. ||16||2||16|| Slave Nanak offers this prayer; O Lord, let my consciousness be attached to the True Name. ||16||2||16||