ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥ सतिगुरु सेवनि से वडभागी ॥ Saṫgur sévan sé vadbʰaagee. Those who serve the True Guru are very fortunate. ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ मारू महला ३ ॥ Maaroo mėhlaa 3. Maaroo, Third Mehl: ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਰਵਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥ सदा सुखदाता रविआ घट अंतरि सबदि सचै ओमाहा हे ॥१॥ Saḋaa sukʰ▫ḋaaṫa ravi▫aa gʰat anṫar sabaḋ sachæ omaahaa hé. ||1|| The Lord, the Giver of peace, abides forever deep within their hearts; they delight in the True Word of the Shabad. ||1|| ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥ अनदिनु साचि नामि लिव लागी ॥ An▫ḋin saach naam liv laagee. Night and day, they remain lovingly attuned to the True Name. ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਗੁਰੂ ਮਿਲਾਏ ॥ नदरि करे ता गुरू मिलाए ॥ Naḋar karé ṫaa guroo milaa▫é. When the Lord grants His Grace, one meets with the Guru. ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥ हरि का नामु मंनि वसाए ॥ Har kaa naam man vasaa▫é. The Name of the Lord is enshrined within the mind. ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਨਿ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥ हरि मनि वसिआ सदा सुखदाता सबदे मनि ओमाहा हे ॥२॥ Har man vasi▫aa saḋaa sukʰ▫ḋaaṫa sabḋé man omaahaa hé. ||2|| The Lord, the Giver of peace, abides forever within the mind; the mind is delighted with the Word of the Shabad. ||2|| ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥ क्रिपा करे ता मेलि मिलाए ॥ Kirpaa karé ṫaa mél milaa▫é. When the Lord bestows His Mercy, He unites in His Union. ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਸਬਦਿ ਜਲਾਏ ॥ हउमै ममता सबदि जलाए ॥ Ha▫umæ mamṫaa sabaḋ jalaa▫é. Egotism and attachment are burned away by the Shabad. ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਰਹੈ ਇਕ ਰੰਗੀ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਨਾਲਿ ਕਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥ सदा मुकतु रहै इक रंगी नाही किसै नालि काहा हे ॥३॥ Saḋaa mukaṫ rahæ ik rangee naahee kisæ naal kaahaa hé. ||3|| In the Love of the One Lord, one remains liberated forever; he is not in conflict with anyone. ||3|| ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਪਾਰਾ ॥ बिनु सबदै कोइ न पावै पारा ॥ Bin sabḋæ ko▫é na paavæ paaraa. Without the Shabad, no one crosses over to the other side. ਜੋ ਸਬਦਿ ਰਾਤੇ ਮਹਾ ਬੈਰਾਗੀ ਸੋ ਸਚੁ ਸਬਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥ जो सबदि राते महा बैरागी सो सचु सबदे लाहा हे ॥४॥ Jo sabaḋ raaṫé mahaa bæraagee so sach sabḋé laahaa hé. ||4|| Those who are imbued with the Shabad, are very detached. They earn the profit of the True Word of the Shabad. ||4|| ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰਾ ॥ बिनु सतिगुर सेवे घोर अंधारा ॥ Bin saṫgur sévé gʰor anḋʰaaraa. Without serving the True Guru, there is only pitch-black darkness. ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਕਰਤੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥ दुखु सुखु करतै धुरि लिखि पाइआ ॥ Ḋukʰ sukʰ karṫæ ḋʰur likʰ paa▫i▫aa. Pain and pleasure are preordained by the Creator. ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਆਪਿ ਵਰਤਾਇਆ ॥ दूजा भाउ आपि वरताइआ ॥ Ḋoojaa bʰaa▫o aap varṫaa▫i▫aa. He Himself has caused the love of duality to be pervasive. ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਕਿਆ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥ गुरमुखि होवै सु अलिपतो वरतै मनमुख का किआ वेसाहा हे ॥५॥ Gurmukʰ hovæ so alipaṫo varṫæ manmukʰ kaa ki▫aa vésaahaa hé. ||5|| One who becomes Gurmukh remains detached; how can anyone trust the self-willed Manmukh? ||5|| ਸੇ ਮਨਮੁਖ ਜੋ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ॥ से मनमुख जो सबदु न पछाणहि ॥ Sé manmukʰ jo sabaḋ na pachʰaaṇėh. Those who do not recognize the Shabad are Manmukhs. ਗੁਰ ਕੇ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹਿ ॥ गुर के भै की सार न जाणहि ॥ Gur ké bʰæ kee saar na jaaṇėh. They do not know the essence of the Fear of the Guru. ਭੈ ਬਿਨੁ ਕਿਉ ਨਿਰਭਉ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਜਮੁ ਕਾਢਿ ਲਏਗਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥ भै बिनु किउ निरभउ सचु पाईऐ जमु काढि लएगा साहा हे ॥६॥ Bʰæ bin ki▫o nirbʰa▫o sach paa▫ee▫æ jam kaadʰ la▫égaa saahaa hé. ||6|| Without this Fear, how can anyone find the Fearless True Lord? The Messenger of Death will pull the breath out. ||6|| ਅਫਰਿਓ ਜਮੁ ਮਾਰਿਆ ਨ ਜਾਈ ॥ अफरिओ जमु मारिआ न जाई ॥ Afri▫o jam maari▫aa na jaa▫ee. The invulnerable Messenger of Death cannot be killed. ਸਬਦੁ ਸੁਣੇ ਤਾ ਦੂਰਹੁ ਭਾਗੈ ਮਤੁ ਮਾਰੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥ सबदु सुणे ता दूरहु भागै मतु मारे हरि जीउ वेपरवाहा हे ॥७॥ Sabaḋ suṇé ṫaa ḋʰoorahu bʰaagæ maṫ maaré har jee▫o véparvaahaa hé. ||7|| When he hears the Word of the Shabad, he runs far away. He is afraid that the self-sufficient Dear Lord will kill him. ||7|| ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਨੇੜਿ ਨ ਆਈ ॥ गुर कै सबदे नेड़ि न आई ॥ Gur kæ sabḋé néṛ na aa▫ee. The Word of the Guru’s Shabad prevents him from approaching. ਹਰਿ ਜੀਉ ਕੀ ਹੈ ਸਭ ਸਿਰਕਾਰਾ ॥ हरि जीउ की है सभ सिरकारा ॥ Har jee▫o kee hæ sabʰ sirkaaraa. The Dear Lord is the Ruler above all. ਏਹੁ ਜਮੁ ਕਿਆ ਕਰੇ ਵਿਚਾਰਾ ॥ एहु जमु किआ करे विचारा ॥ Éhu jam ki▫aa karé vichaaraa. What can this wretched Messenger of Death do? ਹੁਕਮੀ ਬੰਦਾ ਹੁਕਮੁ ਕਮਾਵੈ ਹੁਕਮੇ ਕਢਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥ हुकमी बंदा हुकमु कमावै हुकमे कढदा साहा हे ॥८॥ Hukmee banḋaa hukam kamaavæ hukmé kadʰ▫ḋaa saahaa hé. ||8|| As a slave to the Hukam of the Lord’s Command, the mortal acts according to His Hukam. According to His Hukam, he is deprived of his breath. ||8|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੈ ਕੀਆ ਅਕਾਰਾ ॥ गुरमुखि साचै कीआ अकारा ॥ Gurmukʰ saachæ kee▫aa akaaraa. The Gurmukh realizes that the True Lord created the creation. ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਸਰਿਆ ਸਭੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥ गुरमुखि पसरिआ सभु पासारा ॥ Gurmukʰ pasri▫aa sabʰ paasaaraa. The Gurmukh knows that the Lord has expanded the entire expanse. ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸਚੁ ਬੂਝੈ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਸੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥ गुरमुखि होवै सो सचु बूझै सबदि सचै सुखु ताहा हे ॥९॥ Gurmukʰ hovæ so sach boojʰæ sabaḋ sachæ sukʰ ṫaahaa hé. ||9|| One who becomes Gurmukh, understands the True Lord. Through the True Word of the Shabad, he finds peace. ||9|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਕਰਮਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥ गुरमुखि जाता करमि बिधाता ॥ Gurmukʰ jaaṫaa karam biḋʰaaṫaa. The Gurmukh knows that the Lord is the Architect of karma. ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥ जुग चारे गुर सबदि पछाता ॥ Jug chaaré gur sabaḋ pachʰaaṫaa. Throughout the four ages, he recognizes the Word of the Guru’s Shabad. ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਰੈ ਨ ਜਨਮੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥ गुरमुखि मरै न जनमै गुरमुखि गुरमुखि सबदि समाहा हे ॥१०॥ Gurmukʰ maræ na janmæ gurmukʰ gurmukʰ sabaḋ samaahaa hé. ||10|| The Gurmukh does not die, the Gurmukh is not reborn; the Gurmukh is immersed in the Shabad. ||10|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੇ ॥ गुरमुखि नामि सबदि सालाहे ॥ Gurmukʰ naam sabaḋ saalaahé. The Gurmukh praises the Naam, and the Shabad. ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥ अगम अगोचर वेपरवाहे ॥ Agam agochar véparvaahé. God is inaccessible, unfathomable and self-sufficient. ਏਕ ਨਾਮਿ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ਉਧਾਰੇ ਸਬਦੇ ਨਾਮ ਵਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥ एक नामि जुग चारि उधारे सबदे नाम विसाहा हे ॥११॥ Ék naam jug chaar uḋʰaaré sabḋé naam visaahaa hé. ||11|| The Naam, the Name of the One Lord, saves and redeems throughout the four ages. Through the Shabad, one trades in the Naam. ||11|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਂਤਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥ गुरमुखि सांति सदा सुखु पाए ॥ Gurmukʰ saaⁿṫ saḋaa sukʰ paa▫é. The Gurmukh obtains eternal peace and tranquility. ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥ गुरमुखि हिरदै नामु वसाए ॥ Gurmukʰ hirḋæ naam vasaa▫é. The Gurmukh enshrines the Naam within his heart. ਨਾ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਨ ਜੂਨੀ ਪਾਵੈ ॥ ना मरि जंमै न जूनी पावै ॥ Naa mar jammæ na joonee paavæ. He does not die and take birth, and is not consigned to reincarnation. ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੂਝੈ ਕਾਟੇ ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥ गुरमुखि होवै सो नामु बूझै काटे दुरमति फाहा हे ॥१२॥ Gurmukʰ hovæ so naam boojʰæ kaaté ḋurmaṫ faahaa hé. ||12|| One who becomes Gurmukh recognizes the Naam, and the noose of evil-mindedness is snapped. ||12|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਪਜੈ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ॥ गुरमुखि उपजै साचि समावै ॥ Gurmukʰ upjæ saach samaavæ. The Gurmukh wells up from, and then merges back into Truth. ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਅਨਦਿਨੁ ਲੈਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥ गुरमुखि सदा रहहि रंगि राते अनदिनु लैदे लाहा हे ॥१३॥ Gurmukʰ saḋaa rahėh rang raaṫé an▫ḋin læḋé laahaa hé. ||13|| The Gurmukh remains forever imbued with the color of the Lord’s Love. Night and day, he earns a profit. ||13|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਬਾਰੇ ॥ गुरमुखि भगत सोहहि दरबारे ॥ Gurmukʰ bʰagaṫ sohėh ḋarbaaré. The Gurmukhs, the devotees, are exalted and beautified in the Court of the Lord. ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੇ ॥ सची बाणी सबदि सवारे ॥ Sachee baṇee sabaḋ savaaré. They are embellished with the True Word of His Bani, and the Word of the Shabad. ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਘਰਿ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥ अनदिनु गुण गावै दिनु राती सहज सेती घरि जाहा हे ॥१४॥ An▫ḋin guṇ gaavæ ḋin raaṫee sahj séṫee gʰar jaahaa hé. ||14|| Night and day, they sing the Glorious Praises of the Lord, day and night, and they intuitively go to their own home. ||14|| ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥ सतिगुरु पूरा सबदु सुणाए ॥ Saṫgur pooraa sabaḋ suṇaa▫é. The Perfect True Guru proclaims the Shabad; ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹੁ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥ अनदिनु भगति करहु लिव लाए ॥ An▫ḋin bʰagaṫ karahu liv laa▫é. night and day, remain lovingly attuned to devotional worship. ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਹੀ ਨਿਰਮਲ ਨਿਰਮਲ ਗੁਣ ਪਾਤਿਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥ हरि गुण गावहि सद ही निरमल निरमल गुण पातिसाहा हे ॥१५॥ Har guṇ gaavahi saḋ hee nirmal nirmal guṇ paaṫisaahaa hé. ||15|| One who sings forever the Glorious Praises of the Lord, becomes immaculate; Immaculate are the Glorious Praises of the Sovereign Lord. ||15|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥ गुरमुखि विरला बूझै कोई ॥ Gurmukʰ virlaa boojʰæ ko▫ee. How rare are those who, as Gurmukh, understand this. ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਬਿਗਸੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥੧੧॥ नानक जनु नामु सलाहे बिगसै सो नामु बेपरवाहा हे ॥१६॥२॥११॥ Naanak jan naam salaahé bigsæ so naam béparvaahaa hé. ||16||2||11|| Servant Nanak praises the Naam; he blossoms forth in the ecstasy of the Name of the self-sufficient Lord. ||16||2||11|| ਗੁਣ ਕਾ ਦਾਤਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥ गुण का दाता सचा सोई ॥ Guṇ kaa ḋaaṫaa sachaa so▫ee. The True Lord is the Giver of virtue.