ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ मारू महला ३ ॥ Maaroo mėhlaa 3. Maaroo, Third Mehl: ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇ ਉਪੰਨਾ ॥ आपे आपु उपाइ उपंना ॥ Aapé aap upaa▫é upannaa. He Himself created Himself, and came into being. ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੁ ਪਰਛੰਨਾ ॥ सभ महि वरतै एकु परछंना ॥ Sabʰ mėh varṫæ ék parchʰannaa. The One Lord is pervading in all, remaining hidden. ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਿਨਿ ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥ सभना सार करे जगजीवनु जिनि अपणा आपु पछाता हे ॥१॥ Sabʰnaa saar karé jagjeevan jin apṇaa aap pachʰaaṫaa hé. ||1|| The Lord, the Life of the world, takes care of all. Whoever knows his own self, realizes God. ||1|| ਜਿਨਿ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਏ ॥ जिनि ब्रहमा बिसनु महेसु उपाए ॥ Jin barahmaa bisan mahés upaa▫é. He who created Brahma, Vishnu and Shiva, ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥ सिरि सिरि धंधै आपे लाए ॥ Sir sir ḋʰanḋʰæ aapé laa▫é. links each and every being to its tasks. ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥ जिसु भावै तिसु आपे मेले जिनि गुरमुखि एको जाता हे ॥२॥ Jis bʰaavæ ṫis aapé mélé jin gurmukʰ éko jaaṫaa hé. ||2|| He merges into Himself, whoever is pleasing to His Will. The Gurmukh knows the One Lord. ||2|| ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਹੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥ आवा गउणु है संसारा ॥ Aavaa ga▫oṇ hæ sansaaraa. The world is coming and going in reincarnation. ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਬਹੁ ਚਿਤੈ ਬਿਕਾਰਾ ॥ माइआ मोहु बहु चितै बिकारा ॥ Maa▫i▫aa moh baho chiṫæ bikaaraa. Attached to Maya, it dwells on its many sins. ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦ ਹੀ ਜਿਨਿ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੩॥ थिरु साचा सालाही सद ही जिनि गुर का सबदु पछाता हे ॥३॥ Ṫʰir saachaa saalaahee saḋ hee jin gur kaa sabaḋ pachʰaaṫaa hé. ||3|| One who realizes the Word of the Guru’s Shabad, praises forever the eternal, unchanging True Lord. ||3|| ਇਕਿ ਮੂਲਿ ਲਗੇ ਓਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ इकि मूलि लगे ओनी सुखु पाइआ ॥ Ik mool lagé onee sukʰ paa▫i▫aa. Some are attached to the root - they find peace. ਡਾਲੀ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ डाली लागे तिनी जनमु गवाइआ ॥ Daalee laagé ṫinee janam gavaa▫i▫aa. But those who are attached to the branches, waste their lives away uselessly. ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲ ਤਿਨ ਜਨ ਕਉ ਲਾਗੇ ਜੋ ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥ अमृत फल तिन जन कउ लागे जो बोलहि अमृत बाता हे ॥४॥ Amriṫ fal ṫin jan ka▫o laagé jo bolėh amriṫ baaṫaa hé. ||4|| Those humble beings, who chant the Name of the Ambrosial Lord, produce the ambrosial fruit. ||4|| ਹਮ ਗੁਣ ਨਾਹੀ ਕਿਆ ਬੋਲਹ ਬੋਲ ॥ हम गुण नाही किआ बोलह बोल ॥ Ham guṇ naahee ki▫aa bolah bol. I have no virtues; what words should I speak? ਤੂ ਸਭਨਾ ਦੇਖਹਿ ਤੋਲਹਿ ਤੋਲ ॥ तू सभना देखहि तोलहि तोल ॥ Ṫoo sabʰnaa ḋékʰėh ṫolėh ṫol. You see all, and weigh them on Your scale. ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹਿ ਰਹਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੫॥ जिउ भावै तिउ राखहि रहणा गुरमुखि एको जाता हे ॥५॥ Ji▫o bʰaavæ ṫi▫o raakʰahi rahṇaa gurmukʰ éko jaaṫaa hé. ||5|| By Your will, You preserve me, and so do I remain. The Gurmukh knows the One Lord. ||5|| ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥ जा तुधु भाणा ता सची कारै लाए ॥ Jaa ṫuḋʰ bʰaaṇaa ṫaa sachee kaaræ laa▫é. According to Your Will, You link me to my true tasks. ਅਵਗਣ ਛੋਡਿ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ਸਮਾਏ ॥ अवगण छोडि गुण माहि समाए ॥ Avgaṇ chʰod guṇ maahi samaa▫é. Renouncing vice, I am immersed in virtue. ਗੁਣ ਮਹਿ ਏਕੋ ਨਿਰਮਲੁ ਸਾਚਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥ गुण महि एको निरमलु साचा गुर कै सबदि पछाता हे ॥६॥ Guṇ mėh éko nirmal saachaa gur kæ sabaḋ pachʰaaṫaa hé. ||6|| The One Immaculate True Lord abides in virtue; through the Word of the Guru’s Shabad, He is realized. ||6|| ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥ जह देखा तह एको सोई ॥ Jah ḋékʰaa ṫah éko so▫ee. Wherever I look, there I see Him. ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਤਿ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥ दूजी दुरमति सबदे खोई ॥ Ḋoojee ḋurmaṫ sabḋé kʰo▫ee. Duality and evil-mindedness are destroyed through the Shabad. ਏਕਸੁ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਸਮਾਣਾ ਅਪਣੈ ਰੰਗਿ ਸਦ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥ एकसु महि प्रभु एकु समाणा अपणै रंगि सद राता हे ॥७॥ Ékas mėh parabʰ ék samaaṇaa apṇæ rang saḋ raaṫaa hé. ||7|| The One Lord God is immersed in His Oneness. He is attuned forever to His own delight. ||7|| ਕਾਇਆ ਕਮਲੁ ਹੈ ਕੁਮਲਾਣਾ ॥ काइआ कमलु है कुमलाणा ॥ Kaa▫i▫aa kamal hæ kumlaaṇaa. The body-lotus is withering away, ਮਨਮੁਖੁ ਸਬਦੁ ਨ ਬੁਝੈ ਇਆਣਾ ॥ मनमुखु सबदु न बुझै इआणा ॥ Manmukʰ sabaḋ na bujʰæ i▫aaṇaa. but the ignorant, self-willed Manmukh does not understand the Shabad. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕਾਇਆ ਖੋਜੇ ਪਾਏ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥ गुर परसादी काइआ खोजे पाए जगजीवनु दाता हे ॥८॥ Gur parsaadee kaa▫i▫aa kʰojé paa▫é jagjeevan ḋaaṫaa hé. ||8|| By Guru’s Grace, he searches his body, and finds the Great Giver, the Life of the world. ||8|| ਕੋਟ ਗਹੀ ਕੇ ਪਾਪ ਨਿਵਾਰੇ ॥ कोट गही के पाप निवारे ॥ Kot gahee ké paap nivaaré. The Lord frees up the body-fortress, which was seized by sins, ਸਦਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥ सदा हरि जीउ राखै उर धारे ॥ Saḋaa har jee▫o raakʰæ ur ḋʰaaré. when one keeps the Dear Lord enshrined forever in the heart. ਜੋ ਇਛੇ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ਜਿਉ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠੈ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੯॥ जो इछे सोई फलु पाए जिउ रंगु मजीठै राता हे ॥९॥ Jo ichʰé so▫ee fal paa▫é ji▫o rang majeetʰæ raaṫaa hé. ||9|| The fruits of his desires are obtained, and he is dyed in the permanent color of the Lord’s Love. ||9|| ਮਨਮੁਖੁ ਗਿਆਨੁ ਕਥੇ ਨ ਹੋਈ ॥ मनमुखु गिआनु कथे न होई ॥ Manmukʰ gi▫aan kaṫʰé na ho▫ee. The self-willed Manmukh speaks of spiritual wisdom, but does not understand. ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਠਉਰ ਨ ਕੋਈ ॥ फिरि फिरि आवै ठउर न कोई ॥ Fir fir aavæ tʰa▫ur na ko▫ee. Again and again, he comes into the world, but he finds no place of rest. ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੦॥ गुरमुखि गिआनु सदा सालाहे जुगि जुगि एको जाता हे ॥१०॥ Gurmukʰ gi▫aan saḋaa saalaahé jug jug éko jaaṫaa hé. ||10|| The Gurmukh is spiritually wise, and praises the Lord forever. Throughout each and every age, the Gurmukh knows the One Lord. ||10|| ਮਨਮੁਖੁ ਕਾਰ ਕਰੇ ਸਭਿ ਦੁਖ ਸਬਾਏ ॥ मनमुखु कार करे सभि दुख सबाए ॥ Manmukʰ kaar karé sabʰ ḋukʰ sabaa▫é. All the deeds which the Manmukh does bring pain - nothing but pain. ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਨਾਹੀ ਕਿਉ ਦਰਿ ਜਾਏ ॥ अंतरि सबदु नाही किउ दरि जाए ॥ Anṫar sabaḋ naahee ki▫o ḋar jaa▫é. The Word of the Shabad is not within him; how can he go to the Court of the Lord? ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਸਾਚਾ ਸਦ ਸੇਵੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹੇ ॥੧੧॥ गुरमुखि सबदु वसै मनि साचा सद सेवे सुखदाता हे ॥११॥ Gurmukʰ sabaḋ vasæ man saachaa saḋ sévé sukʰ▫ḋaaṫa hé. ||11|| The True Shabad dwells deep within the mind of the Gurmukh; he serves the Giver of peace forever. ||11|| ਜਹ ਦੇਖਾ ਤੂ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥ जह देखा तू सभनी थाई ॥ Jah ḋékʰaa ṫoo sabʰnee ṫʰaa▫ee. Wherever I look, I see You, everywhere. ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥ पूरै गुरि सभ सोझी पाई ॥ Pooræ gur sabʰ sojʰee paa▫ee. Through the Perfect Guru, all this is known. ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੨॥ नामो नामु धिआईऐ सदा सद इहु मनु नामे राता हे ॥१२॥ Naamo naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ saḋaa saḋ ih man naamé raaṫaa hé. ||12|| I meditate forever and ever on the Naam; this mind is imbued with the Naam. ||12|| ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਪਵਿਤੁ ਸਰੀਰਾ ॥ नामे राता पवितु सरीरा ॥ Naamé raaṫaa paviṫ sareeraa. Imbued with the Naam, the body is sanctified. ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਡੂਬਿ ਮੁਏ ਬਿਨੁ ਨੀਰਾ ॥ बिनु नावै डूबि मुए बिनु नीरा ॥ Bin naavæ doob mu▫é bin neeraa. Without the Naam, they drown and die without water. ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਨਾਮੁ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਇਕਨਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥ आवहि जावहि नामु नही बूझहि इकना गुरमुखि सबदु पछाता हे ॥१३॥ Aavahi jaavėh naam nahee boojʰėh iknaa gurmukʰ sabaḋ pachʰaaṫaa hé. ||13|| They come and go, but do not understand the Naam. Some, as Gurmukh, realize the Word of the Shabad. ||13|| ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥ पूरै सतिगुरि बूझ बुझाई ॥ Pooræ saṫgur boojʰ bujʰaa▫ee. The Perfect True Guru has imparted this understanding. ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥ विणु नावै मुकति किनै न पाई ॥ viṇ naavæ mukaṫ kinæ na paa▫ee. Without the Name, no one attains liberation. ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਸਹਜਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥ नामे नामि मिलै वडिआई सहजि रहै रंगि राता हे ॥१४॥ Naamé naam milæ vadi▫aa▫ee sahj rahæ rang raaṫaa hé. ||14|| Through the Naam, the Name of the Lord, one is blessed with glorious greatness; he remains intuitively attuned to the Lord’s Love. ||14|| ਕਾਇਆ ਨਗਰੁ ਢਹੈ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ॥ काइआ नगरु ढहै ढहि ढेरी ॥ Kaa▫i▫aa nagar dʰahæ dʰėh dʰéree. The body-village crumbles and collapses into a pile of dust. ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਚੂਕੈ ਨਹੀ ਫੇਰੀ ॥ बिनु सबदै चूकै नही फेरी ॥ Bin sabḋæ chookæ nahee féree. Without the Shabad, the cycle of reincarnation is not brought to an end. ਸਾਚੁ ਸਲਾਹੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵੈ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥ साचु सलाहे साचि समावै जिनि गुरमुखि एको जाता हे ॥१५॥ Saach salaahé saach samaavæ jin gurmukʰ éko jaaṫaa hé. ||15|| One who knows the One Lord, through the True Guru, praises the True Lord, and remains immersed in the True Lord. ||15|| ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥ जिस नो नदरि करे सो पाए ॥ Jis no naḋar karé so paa▫é. When the Lord bestows His Glance of Grace, ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥ साचा सबदु वसै मनि आए ॥ Saachaa sabaḋ vasæ man aa▫é. the True Word of the Shabad comes to dwell in the mind. ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥੮॥ नानक नामि रते निरंकारी दरि साचै साचु पछाता हे ॥१६॥८॥ Naanak naam raṫé nirankaaree ḋar saachæ saach pachʰaaṫaa hé. ||16||8|| O Nanak! Those who are attuned to the Naam, the Name of the Formless Lord, realize the True Lord in His True Court. ||16||8||