ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ मारू महला १ ॥ Maaroo mėhlaa 1. Maaroo, Fifth Mehl: ਮਨਮੁਖੁ ਲਹਰਿ ਘਰੁ ਤਜਿ ਵਿਗੂਚੈ ਅਵਰਾ ਕੇ ਘਰ ਹੇਰੈ ॥ मनमुखु लहरि घरु तजि विगूचै अवरा के घर हेरै ॥ Manmukʰ lahar gʰar ṫaj vigoochæ avraa ké gʰar héræ. The self-willed Manmukh, in a fit of passion, abandons his home, and is ruined; then, he spies on the homes of others. ਗ੍ਰਿਹ ਧਰਮੁ ਗਵਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਭੇਟੈ ਦੁਰਮਤਿ ਘੂਮਨ ਘੇਰੈ ॥ ग्रिह धरमु गवाए सतिगुरु न भेटै दुरमति घूमन घेरै ॥ Garih ḋʰaram gavaa▫é saṫgur na bʰétæ ḋurmaṫ gʰooman gʰéræ. He neglects his household duties, and does not meet with the True Guru; he is caught in the whirlpool of evil-mindedness. ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਪਾਠ ਪੜਿ ਥਾਕਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਇ ਵਧੇਰੈ ॥ दिसंतरु भवै पाठ पड़ि थाका त्रिसना होइ वधेरै ॥ Disanṫar bʰavæ paatʰ paṛ ṫʰaakaa ṫarisnaa ho▫é vaḋʰéræ. Wandering in foreign lands and reading scriptures, he grows weary, and his thirsty desires only increase. ਕਾਚੀ ਪਿੰਡੀ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਉਦਰੁ ਭਰੈ ਜੈਸੇ ਢੋਰੈ ॥੧॥ काची पिंडी सबदु न चीनै उदरु भरै जैसे ढोरै ॥१॥ Kaachee pindee sabaḋ na cheenæ uḋar bʰaræ jæsé dʰoræ. ||1|| His perishable body does not remember the Word of the Shabad; like a beast, he fills his belly. ||1|| ਬਾਬਾ ਐਸੀ ਰਵਤ ਰਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ॥ बाबा ऐसी रवत रवै संनिआसी ॥ Baabaa æsee ravaṫ ravæ sani▫aasee. O Baba, this is the way of life of the Sannyasi, the renunciate. ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ गुर कै सबदि एक लिव लागी तेरै नामि रते त्रिपतासी ॥१॥ रहाउ ॥ Gur kæ sabaḋ ék liv laagee ṫéræ naam raṫé ṫaripṫaasee. ||1|| rahaa▫o. Through the Word of the Guru’s Shabad, he is to enshrine love for the One Lord. Imbued with Your Name, Lord, he remains satisfied and fulfilled. ||1||Pause|| ਘੋਲੀ ਗੇਰੂ ਰੰਗੁ ਚੜਾਇਆ ਵਸਤ੍ਰ ਭੇਖ ਭੇਖਾਰੀ ॥ घोली गेरू रंगु चड़ाइआ वसत्र भेख भेखारी ॥ Gʰolee géroo rang chaṛaa▫i▫aa vasṫar bʰékʰ bʰékʰaaree. He dyes his robes with saffron dye, and wearing these robes, he goes out begging. ਕਾਪੜ ਫਾਰਿ ਬਨਾਈ ਖਿੰਥਾ ਝੋਲੀ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ॥ कापड़ फारि बनाई खिंथा झोली माइआधारी ॥ Kaapaṛ faar banaa▫ee kʰinṫʰaa jʰolee maa▫i▫aaḋʰaaree. Tearing his robes, he makes a patched coat, and puts the money in his wallet. ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗੈ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੈ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਪਤਿ ਹਾਰੀ ॥ घरि घरि मागै जगु परबोधै मनि अंधै पति हारी ॥ Gʰar gʰar maagæ jag parboḋʰæ man anḋʰæ paṫ haaree. From house to house he goes begging, and tries to teach the world; but his mind is blind, and so he loses his honor. ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੨॥ भरमि भुलाणा सबदु न चीनै जूऐ बाजी हारी ॥२॥ Bʰaram bʰulaaṇaa sabaḋ na cheenæ joo▫æ baajee haaree. ||2|| He is deluded by doubt, and does not remember the Word of the Shabad. He loses his life in the gamble. ||2|| ਅੰਤਰਿ ਅਗਨਿ ਨ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਬੂਝੈ ਬਾਹਰਿ ਪੂਅਰ ਤਾਪੈ ॥ अंतरि अगनि न गुर बिनु बूझै बाहरि पूअर तापै ॥ Anṫar agan na gur bin boojʰæ baahar poo▫ar ṫaapæ. Without the Guru, the fire within is not quenched; and outside, the fire still burns. ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵੀ ਕਿਉ ਕਰਿ ਚੀਨਸਿ ਆਪੈ ॥ गुर सेवा बिनु भगति न होवी किउ करि चीनसि आपै ॥ Gur sévaa bin bʰagaṫ na hovee ki▫o kar cheenas aapæ. Without serving the Guru, there is no devotional worship. How can anyone, by himself, know the Lord? ਨਿੰਦਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਨਰਕ ਨਿਵਾਸੀ ਅੰਤਰਿ ਆਤਮ ਜਾਪੈ ॥ निंदा करि करि नरक निवासी अंतरि आतम जापै ॥ Ninḋaa kar kar narak nivaasee anṫar aaṫam jaapæ. Slandering others, one lives in hell; within him is hazy darkness. ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਭਰਮਿ ਵਿਗੂਚਹਿ ਕਿਉ ਮਲੁ ਧੋਪੈ ਪਾਪੈ ॥੩॥ अठसठि तीरथ भरमि विगूचहि किउ मलु धोपै पापै ॥३॥ Atʰsatʰ ṫiraṫʰ bʰaram vigoochėh ki▫o mal ḋʰopæ paapæ. ||3|| Wandering to the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage, he is ruined. How can the filth of sin be washed away? ||3|| ਛਾਣੀ ਖਾਕੁ ਬਿਭੂਤ ਚੜਾਈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ॥ छाणी खाकु बिभूत चड़ाई माइआ का मगु जोहै ॥ Chʰaaṇee kʰaak bibʰooṫ chaṛaa▫ee maa▫i▫aa kaa mag johæ. He sifts through the dust, and applies ashes to his body, but he is searching for the path of Maya’s wealth. ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣੈ ਸਾਚੁ ਕਹੇ ਤੇ ਛੋਹੈ ॥ अंतरि बाहरि एकु न जाणै साचु कहे ते छोहै ॥ Anṫar baahar ék na jaaṇæ saach kahé ṫé chʰohæ. Inwardly and outwardly, he does not know the One Lord; if someone tells him the Truth, he grows angry. ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਮੁਖਿ ਝੂਠੋ ਬੋਲੈ ਨਿਗੁਰੇ ਕੀ ਮਤਿ ਓਹੈ ॥ पाठु पड़ै मुखि झूठो बोलै निगुरे की मति ओहै ॥ Paatʰ paṛæ mukʰ jʰootʰo bolæ niguré kee maṫ ohæ. He reads the scriptures, but tells lies; such is the intellect of one who has no Guru. ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਈ ਕਿਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਸੋਹੈ ॥੪॥ नामु न जपई किउ सुखु पावै बिनु नावै किउ सोहै ॥४॥ Naam na jap▫ee ki▫o sukʰ paavæ bin naavæ ki▫o sohæ. ||4|| Without chanting the Naam, how can he find peace? Without the Name, how can he look good? ||4|| ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵੈ ਬਿਨੁ ਰਤ ਆਤਮ ਗਿਆਨਾ ॥ मनूआ डोलै दह दिस धावै बिनु रत आतम गिआना ॥ Manoo▫aa dolæ ḋah ḋis ḋʰaavæ bin raṫ aaṫam gi▫aanaa. Their minds waver and wander in ten directions, without loving devotion and enlightenment of the soul. ਮੂੰਡੁ ਮੁਡਾਇ ਜਟਾ ਸਿਖ ਬਾਧੀ ਮੋਨਿ ਰਹੈ ਅਭਿਮਾਨਾ ॥ मूंडु मुडाइ जटा सिख बाधी मोनि रहै अभिमाना ॥ Moond mudaa▫é jataa sikʰ baaḋʰee mon rahæ abʰimaanaa. Some shave their heads, some keep their hair in matted tangles; some keep it in braids, while some keep silent, filled with egotistical pride. ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਮਹਾ ਬਿਖੁ ਪੀਵੈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਦੇਵਾਨਾ ॥ अमृतु छोडि महा बिखु पीवै माइआ का देवाना ॥ Amriṫ chʰod mahaa bikʰ peevæ maa▫i▫aa kaa ḋévaanaa. They abandon the Ambrosial Nectar, and drink the deadly poison, driven mad by Maya. ਕਿਰਤੁ ਨ ਮਿਟਈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਪਸੂਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੫॥ किरतु न मिटई हुकमु न बूझै पसूआ माहि समाना ॥५॥ Kiraṫ na mit▫ee hukam na boojʰæ pasoo▫aa maahi samaanaa. ||5|| Past actions cannot be erased; without understanding the Hukam of the Lord’s Command, they become beasts. ||5|| ਹਾਥ ਕਮੰਡਲੁ ਕਾਪੜੀਆ ਮਨਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਉਪਜੀ ਭਾਰੀ ॥ हाथ कमंडलु कापड़ीआ मनि त्रिसना उपजी भारी ॥ Haaṫʰ kamandal kaapṛee▫aa man ṫarisnaa upjee bʰaaree. With bowl in hand, wearing his patched coat, great desires well up in his mind. ਇਸਤ੍ਰੀ ਤਜਿ ਕਰਿ ਕਾਮਿ ਵਿਆਪਿਆ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਪਰ ਨਾਰੀ ॥ इसत्री तजि करि कामि विआपिआ चितु लाइआ पर नारी ॥ Isṫaree ṫaj kar kaam vi▫aapi▫aa chiṫ laa▫i▫aa par naaree. Abandoning his own wife, he is engrossed in sexual desire; his thoughts are on the wives of others. ਸਿਖ ਕਰੇ ਕਰਿ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਲੰਪਟੁ ਹੈ ਬਾਜਾਰੀ ॥ सिख करे करि सबदु न चीनै ल्मपटु है बाजारी ॥ Sikʰ karé kar sabaḋ na cheenæ lampat hæ baajaaree. He teaches and preaches, but does not contemplate the Shabad; he is bought and sold on the street. ਅੰਤਰਿ ਬਿਖੁ ਬਾਹਰਿ ਨਿਭਰਾਤੀ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥੬॥ अंतरि बिखु बाहरि निभराती ता जमु करे खुआरी ॥६॥ Anṫar bikʰ baahar nibʰraaṫee ṫaa jam karé kʰu▫aaree. ||6|| With poison within, he pretends to be free of doubt; he is ruined and humiliated by the Messenger of Death. ||6|| ਸੋ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥ सो संनिआसी जो सतिगुर सेवै विचहु आपु गवाए ॥ So sani▫aasee jo saṫgur sévæ vichahu aap gavaa▫é. He alone is a Sannyasi, who serves the True Guru, and removes his self-conceit from within. ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਕੀ ਆਸ ਨ ਕਰਈ ਅਚਿੰਤੁ ਮਿਲੈ ਸੋ ਪਾਏ ॥ छादन भोजन की आस न करई अचिंतु मिलै सो पाए ॥ Chʰaaḋan bʰojan kee aas na kar▫ee achinṫ milæ so paa▫é. He does not ask for clothes or food; without asking, he accepts whatever he receives. ਬਕੈ ਨ ਬੋਲੈ ਖਿਮਾ ਧਨੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਤਾਮਸੁ ਨਾਮਿ ਜਲਾਏ ॥ बकै न बोलै खिमा धनु संग्रहै तामसु नामि जलाए ॥ Bakæ na bolæ kʰimaa ḋʰan sangrahæ ṫaamas naam jalaa▫é. He does not speak empty words; he gathers in the wealth of tolerance, and burns away his anger with the Naam. ਧਨੁ ਗਿਰਹੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜੋਗੀ ਜਿ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੭॥ धनु गिरही संनिआसी जोगी जि हरि चरणी चितु लाए ॥७॥ Ḋʰan gir▫hee sani▫aasee jogee jė har charṇee chiṫ laa▫é. ||7|| Blessed is such a householder, Sannyasi and Yogi, who focuses his consciousness on the Lord’s feet. ||7|| ਆਸ ਨਿਰਾਸ ਰਹੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥ आस निरास रहै संनिआसी एकसु सिउ लिव लाए ॥ Aas niraas rahæ sani▫aasee ékas si▫o liv laa▫é. Amidst hope, the Sannyasi remains unmoved by hope; he remains lovingly focused on the One Lord. ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਤਾ ਸਾਤਿ ਆਵੈ ਨਿਜ ਘਰਿ ਤਾੜੀ ਲਾਏ ॥ हरि रसु पीवै ता साति आवै निज घरि ताड़ी लाए ॥ Har ras peevæ ṫaa saaṫ aavæ nij gʰar ṫaaṛee laa▫é. He drinks in the sublime essence of the Lord, and so finds peace and tranquility; in the home of his own being, he remains absorbed in the deep trance of meditation. ਮਨੂਆ ਨ ਡੋਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਜਿ ਰਹਾਏ ॥ मनूआ न डोलै गुरमुखि बूझै धावतु वरजि रहाए ॥ Manoo▫aa na dolæ gurmukʰ boojʰæ ḋʰaavaṫ varaj rahaa▫é. His mind does not waver; as Gurmukh, he understands. He restrains it from wandering out. ਗ੍ਰਿਹੁ ਸਰੀਰੁ ਗੁਰਮਤੀ ਖੋਜੇ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥੮॥ ग्रिहु सरीरु गुरमती खोजे नामु पदारथु पाए ॥८॥ Garihu sareer gurmaṫee kʰojé naam paḋaaraṫʰ paa▫é. ||8|| Following the Guru’s Teachings, he searches the home of his body, and obtains the wealth of the Naam. ||8|| ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਸਰੇਸਟ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥ ब्रहमा बिसनु महेसु सरेसट नामि रते वीचारी ॥ Barahmaa bisan mahés sarésat naam raṫé veechaaree. Brahma, Vishnu and Shiva are exalted, imbued with contemplative meditation on the Naam. ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਗਗਨ ਪਤਾਲੀ ਜੰਤਾ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥ खाणी बाणी गगन पताली जंता जोति तुमारी ॥ Kʰaaṇee baṇee gagan paṫaalee janṫaa joṫ ṫumaaree. The sources of creation, speech, the heavens and the underworld, all beings and creatures, are infused with Your Light. ਸਭਿ ਸੁਖ ਮੁਕਤਿ ਨਾਮ ਧੁਨਿ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥ सभि सुख मुकति नाम धुनि बाणी सचु नामु उर धारी ॥ Sabʰ sukʰ mukaṫ naam ḋʰun baṇee sach naam ur ḋʰaaree. All comforts and liberation are found in the Naam, and the vibrations of the Guru’s Bani; I have enshrined the True Name within my heart. ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਹੀ ਛੂਟਸਿ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਤਰੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੯॥੭॥ नाम बिना नही छूटसि नानक साची तरु तू तारी ॥९॥७॥ Naam binaa nahee chʰootas Naanak saachee ṫar ṫoo ṫaaree. ||9||7|| Without the Naam, no one is saved; O Nanak! With the Truth, cross over to the other side. ||9||7||